
De Geschiedenis
De Jordaan is gebouwd 1612, dit was initieel een volkswijk voor de arbeiders en emigranten.
In de 19de eeuw begonnen de huizen te verkrotten wat door de bezetting in de jaren '40-'45 alleen maar erger werd. Toen in de jordaan in de jaren 70 van de vorige eeuw huizen werden gerestaureerd trok dit nieuwe bewoners aan: artiesten, studenten, jonge ondernemers. Oude bewoners in de jordaan begonnen tegelijkertijd te trekken naar andere plekken in de stad. Deze nieuwe bewoners hebben bijgedragen aan de verandering van de Jordaan. De volkswijk de het vroeger was is nu een wijk met veel hoog opgeleiden. Er vallen in de Jordaan dan ook veel boetiekjes, terrasjes, restaurants en (eet)cafés te vinden.
In week 3 op Woensdag 19 september, zijn we met het hele groepje de wijk in gegaan. We spraken af bij ouder en kind om te vragen voor een interview. Dit kon alleen op afspraak dus hebben we een afspraak voor de volgende week gemaakt. Tijdens het wandelen door de Jordaan zijn er ook een aantal dingen opgevallen. Bijvoorbeeld dat er een speeltuin was die verdeeld was over het terrein met een weg er tussen. Dit leek ons een niet super veilig en wilde we graag meenemen in ons project. We hebben hier een video van gemaakt, om de video te bekijken klik dan hier.
Naast dat we een leuke dag hebben gehad en lekker hebben gegeten, zijn we ons nu meer bewust van een woonwijk in Amsterdam en bleek het ook best rustig te zijn in sommige straatjes. Op een plein vonden wij ook een beeld van Theo Thijssen 1879 - 1943. Hij is een schrijver en een beroemde schoolmeester.



Een groente en fruit winkeltje in
de Jordaan
Lekker geluncht bij 'Waterkant'
Theo thijssen 1879 - 1943
Documentaire: Dit Waren Wij (van Josefien Hendriks) geschreven door Jormy
Dit Waren Wij is een documentaire die bestaat uit allemaal verschillende familie clipjes. Deze familie bestaat uit de moeder, de vader en de drie kinderen. De jongste, Josefien, heeft deze documentaire gemaakt.
De combinatie van oude filmbeelden, nieuwe filmbeelden, tekst, eigen commentaar/herinneringen, het voorlezen uit haar moeders dagboek en commentaar van de familie op de film creëert Josefien een meeslepende documentaire. Je weet niet wat ze je de volgende seconde laat zien of horen en zo blijf je goed opletten. Ze laat de filmpjes niet op een chronologische orde zien waardoor je steeds moet nadenken. Je krijgt veel leuke maar ook veel minder leuke of zelfs schokkende beelden te zien.
De broer van Josefien (Beer) wordt van achter de camera belachelijk gemaakt door zijn vader. Er is hier verbale mishandeling te zien. Uit een artikel Boer (2006) blijkt dat kinderen die verbale agressie meemaken vaker last hadden van dissociatieve verschijnselen, angst, depressie en gevoelens van vijandigheid op een jongvolwassen leeftijd. De vijandige gevoelens zie je heel goed terugkomen ook in de documentaire. Waarin Beer vaak een 'probleem kind' wordt genoemd en ook vaak ruzie heeft met zijn zusjes.
Josefien is niet bang om alles te laten zien en zich af te vragen of dat wel verantwoord was. Een documentaire waar je kippenvel van krijgt.
Maak jouw eigen website met JouwWeb